HEEMKUNDEKRING OP DE BEEK PRINSENBEEK Beeldbank Bibliotheek

 

Aantal gevonden publicaties : 1   (uit: 659)	Uitgebreid zoeken
Gesorteerd op:  Boeknummer

1.

Boeknummer: 00306   35 jaar HCP. 1971-2006 Sport -- Hockey, Hockey Club Prinsenbeek           (1971)    [Huub Seelie en Pascale van Hoef] 35 jaar HCP. 1971-2006 Jubileumboekje 35 jaar Hockey Club Prinsenbeek Wat er de afgelopen 35 jaar allemaal gebeurde... Onder deze titel hebben vele HCP-ers herinneringen opgehaald aan alles wat zij zich zo'n beetje konden herinneren met betrekking tot onze vereniging en daarbuiten. Het Lustrumboek zou drie keer zo dik zijn geworden als we al deze fantastische verhaler hierin zouden hebben opgenomen. In het lustrumboek proberen we u mee te nemen op een reis door de tijd, van november 1971 tot het HCP van 2006. Mede dankzij Huub Seelie is dit lustrumboek een prachtig document geworden. 35 jaar HC Prinsenbeek wordt in de weekenden van 4 en 5 en die van 10 en 11 november 2006 op grootse wijze gevierd. Voor de jongste jeugdteams zijn er tal van activiteiten zoals: HCP-talentenjacht, Vossenjacht in het Liesbos en een heuse karaoke-disco voor de C-jeugd. Voor de oudere jongeren en de jongere ouderen zijn er Saturday Night Party's georganiseerd, geheel in het teken van de jaren 70. Wij, de Lustrumcommissie, hebben het bijzonder plezierig gevonden om dit alles voor alle leden en oud-leden van HCP te mogen organiseren. Wij danken ook een ieder die zich heeft ingezet om dit mogelijk te maken evenals de sponsoren. We wensen u veel leesplezier! Pascale van Hoef - Sonja Nederhoed - Victor Verdonck - Mark ter Beek Van de Veurzitter, HCP 35 jaar! Een hockeyclub Anno 2006 in blakende gezondheid. Opgericht in 1971 toen het hockeyen nog in de categorie elitesport werd gerangschikt. Geen clubhuis destijds en het fenomeen kunstgras bestond zelfs bij de gerenommeerde verenigingen nog lang niet. In augustus 1989 werd ik zelf HCP-er, na eerder lid te zijn geweest op Zuidwijck, Roomburg (beiden in Leiden), Klein Zwitserland, VCLHC (beiden in Den Haag) en DVS (in Aalst-Waalre). Mijn eerste bezoek op HCP herinner ik me als de dag van gisteren. Ik was net verhuisd met mijn gezin naar de Haagse Beemden en zocht een nieuwe hockey vereniging. In Breda was er weliswaar een ruime keuze, maar mijn voorkeur ging uit naar een kleinere vereniging waar iedereen elkaar kende en waar de gezelligheid minstens zo belangrijk was als de prestatie. Bovendien was HCP lekker dichtbij en dat was handig omdat mijn oudste zoontje Helmert, toen 5 jaar oud, al driftig in de weer was met een stickje en ik er van overtuigd was dat ook mijn tweede zoon Vivian door het hockeyvirus zou worden besmet. Mijn vrouw Anne was inmiddels hoogzwanger van een derde kind, Vincent, en ook die zou er in mijn optiek aan moeten geloven. Dat bleek uiteindelijk een vooruitziende blik te zijn geweest want inderdaad, de mannen zijn allemaal op HCP gaan hockeyen en zelfs mijn dochter Ariane die een paar jaar later werd geboren speelt inmiddels met veel plezier in de C jeugd. Die eerste ontmoeting met HCP was op een schitterende zondag in september. Het seizoen was net begonnen en het terras zat vol met in het geel blauw gehulde hockeyliefhebbers. Als totaal onbekende werd ik direct aangesproken door ene Ad (Constandse) en toen men vernam dat ik een hockeyachtergrond had en geïnteresseerd was om lid te worden kreeg ik meteen een glas bier in mijn handen gedrukt en werd er collectief besloten dat ik per direct in Heren 2 opgenomen zou worden. Terugkijkend op die bewuste middag besef ik me nu dat het een moment is geweest die mijn leven redelijk ingrijpend heeft veranderd. In 2000 ben ik voorzitter van HCP geworden en er was meteen veel werk te verrichten. Het kunstgras was na 13 jaar tot op de draad versleten en formeel afgekeurd, het clubhuis dat voor één gulden van de gemeente was overgenomen had veel achterstallig onderhoud. Er werd een Accommodatie en Advies Commissie (AAC) opgericht om het clubhuis te fatsoeneren en op TC niveau werd de aanwas van de jeugd sterk gestimuleerd. We hadden gelukkig het tij mee, want de hockeysport kreeg een enorme boost nadat de Nederlandse hockey heren in 1998 in Utrecht wereldkampioen waren géworden. Hockey bleek ineens hot te zijn en de jeugdleden stroomden binnen. Ook ex HCp-ers die destijds waren vertrokken keerden terug bij onze vereniging. Vervanging van het oude kunstgras en de aanleg van een 2e kunstgrasmat werden gerealiseerd na zeer intensieve onderhandelingen door de AAC met de gemeente Breda en we waren op slag weer een hockeyclub waar rekening mee gehouden moest worden. De club groeide naar 500 leden, Het IVT was inmiddels met succes gerevitaliseerd en de ontwikkeling van de vereniging ging zo snel dat de discussie ontstond of we nu het clubhuis moesten uitbreiden, dan wel een derde kunstgras zouden moeten aanleggen. Voor het laatste heeft het bestuur gekozen waarbij het clubhuis een ingrijpende transformatie heeft ondergaan. Onze vereniging telt inmiddels meer dan 750 leden en de omliggende hockeyclubs kijken met verwondering, bewondering en soms zelfs met enige jaloezie naar wat er in korte tijd bereikt is. We bieden dankzij de tomeloze inzet van vele vrijwilligers een veilige haven van sport, ontspanning, plezier aan onze jeugd en een sportieve en tevens sociale ontmoetingsplaats aan een toenemend aantal senioren/veteranen. HCP heeft in mijn ogen voldoende kritische massa bereikt om de toekomst met vertrouwen tegemoet te kunnen zien en ik verwacht dat we naast de alom geroemde Boemeldonckse gezelligheid ook sportief een partij zullen kunnen gaan meeblazen omdat er veel ontluikende talenten rondlopen binnen de jeugd van HCP. De combinatie tussen ontspanning en prestatie blijft voorop staan, maar een vereniging is pas echt een vereniging als we met z'n allen de schouders er onder (blijven) zetten. Vraag je dus niet af wat HCP voor jou kan doen, maar wat jij voor HCP kunt betekenen! Dat is ons motto geweest tijdens mijn voorzitterschap en ik hoop dat alle HCPers, jong en oud dit zullen blijven koesteren. Op naar de volgende 35 jaar, ik hoop het in ieder geval nog mee te mogen maken! Jullie Veurzitter Derk de Haas HCP;