| Beeldbank Bibliotheek "Heemkundekring Op de Beek" |
|
|
Klik op deze tekst voor een 100% weergave van bovenstaande afbeelding |
|
| Boeknummer | : | 00146 |
|---|---|---|
| Titel | : | De verdwenen sleutel van kabouterstad |
| Auteur(s) | : | Leo Stevens |
| Verschijningsjaar | : | ca. 1970 |
| Beschrijving | : | De verdwenen sleutel van kabouterstad (7 jaar en ouder) Leo Stevens is een schrijver uit Prinsenbeek EEN VREEMDE ONTMOETING IN HET LIESBOS In dit boek wordt het avontuur verteld van drie jongetjes. Het eerste jongetje heet Stan. Stan is acht jaar. Hij woont in Prinsenbeek. Prinsenbeek is een dorp in de buurt van Breda. Het ligt lekker rustig tussen grote bossen. Het tweede jongetje heet Rob. Hij is zes jaar. Rob is het jongste broertje van Stan. Hij woont natuurlijk ook in Prinsenbeek. Als de grote vakantie voorbij is gaat Rob naar de grote school. Hij komt dan in de eerste klas bij juffrouw Kroes. Het derde jongetje heet Marlijn. Martijn is vijf jaar oud. Hij is een neefje van Stan en Rob. Hij woont in Neer. Neer is een klein plaatsje in Limburg. Dat ligt wel op honderd kilometer afstand van Prinsenbeek. Martijn logeert bij Stan en Rob. Als de zomer- vakantie voorbij is, gaat Martijn ook naar de eerste klas van de grote school. Als de grote vakantie bijna afge- lopen is, wordt Martijn zes jaar. Hij is dan even oud als Rob. Maar Rob zegt dat hij toch lekker ouder is dan Martijn, omdat hij eerder zeven jaar wordt. En dat klopt. Martijn is al een paar dagen bij Stan en Rob aan het logeren. Dat is wel dapper van Martijn. Hij is nu immers zó ver weg van huis, dat je niet even naar je pappa en mamma kunt fietsen. Maar Martijn denkt niet aan zijn mamma en pappa. Hij heeft het veel te druk met het bouwen van de lego-trein en het timmeren van een Dagblaf De Stem 20 oktober 1982 Van de belastingen naar de kabouters Ter gelegenheid van de Kinderboekweek is bij uitgeverij J. Schenk in Maastricht 'De verdwenen sleutel van Kabouterstad' verschenen, een sprookje voor kinderen yanaf zeven jaar, dat werd geschreven door een niet-professionele kinderboekenauteur. Het is dr. Leo Stevens uit Prinsenbeek, die als auteur op een heel ander terrein al wel verscheidene malen van zich deed spreken. Hij is wetenschappelijk hoofdmedewerker aan de Rotterdamse Erasmus Universiteit, waar hij belastingrecht doceert. In 1980 werd zijn proefschrift, 'Belasting naar draagkracht', in fiscale en aanverwante kringen met belangstelling ontvangen. Verder is hij de auteur van ' Elementair belastingrecht voor economen', een studieboek op universitair niveau; van 'Kernpunten van pensioen' (over levensverzekering en pensioenvoorzieningen) en van 'Pensioen in de winstsfeer', een boek over fiscale problemen rond de waardering van pensioenaanspraken. Het kabouterboek was voor hem een leuk uitstapje naar de kinderwereld. Het werd geïllustreerd door Jose Martens, voormalig onderwijzeres van de Griffioenschool in Prinsenbeek. Dagblaf De Stem 20 oktober 1982 Dr. Leo Stevens schreef kinderboek Je moet je gedachtenwereld totaal anders instellen Door Marjan Mes 'Voor mij was het schrijven van dit kinderboekje een prima manier om me helemaal te ontspannen. Ik heb het in een week tijd geschreven tijdens mijn vakantie in de Vogezen. Voor mijn kinderen was het een crime, dat ik altijd maar zat te schrijven zonder dat ze konden begrijpen wat ik schreef. Bah, zit je nou alweer over belastingen te schrijven, zeiden ze dan. Schrijf nou eens iets leuks. Het volgende boek schrijf ik voor jullie, heb ik toen beloofd. En mijn vrouw heeft me aan die belofte gehouden'. Leo Stevens (38) maakte zich vorige zomer in de Vogezen elke dag een paar uurtjes vrij om 'De verdwenen sleutel van Kabouterstad' op papier te krijgen. De verhaaltjes, die hij gewend was uit het blote hoofd aan zijn zoontjes voor het slapen gaan te vertellen, gebruikte hij als leidraad. Ook de invallen, die de kinderen daarbij hadden, werden ver- werkt. Tenslotte ging het altijd om avonturen, die zijzelf in hun vaders en hun eigen fantasie beleefden. Als kind was dr. Stevens zelf 'hartstikke gek' op de avonturen van 'Wipneus en Pim', twee bekende kabouters uit de kin- der lectuur en dus ging zijn voorkeur bij het vertellen ook naar kabouters uit. Onnadrukkelijk 'Met kabouters', zegt hij, 'kan je alle kanten uit, omdat je niet gebonden bent aan logica. Je kunt vrij je gedachten over allerlei zaken laten gaan en lekker pretentieloos blijven. Wel heb ik geprobeerd om er toch wat opvoedends in te breien in de vorm van het respecteren van de natuur door kinderen, maar wel heel onnadrukkelijk. Ik vond het een uitermate ontspannende bezigheid, die me dwong om helemaal afstand te nemen van de universitaire wereld, die toch een bepaalde druk op je legt Je moet je gedachtenwe reld totaal anders instellen en je die van een kind eigen trachten te maken, waarbij je natuurlijk ook uit je eigen herinneringen als kind put'. 'De verdwenen sleutel van kabouterstad' gaat over drie jongetjes, Stan, Rob en Martijn (de namen van zijn zoontjes en een neefje), die een tocht maken door een kabouter- en dierenrijk om de tovenaar Fidelio te vinden, die de sleutel van de kabouters heeft gestolen, zodat ze niet meer in hun stad kunnen komen. De kabouters wonen in het Liesbos bij Breda, waar het gezin Stevens vaak pleegt te wandelen en de juffrouw van Rob heet juffrouw Kroes en dat is dan weer de naam van de secretaresse van dr. Stevens op de universiteit. De drie jongens nemen de gestalte van een kabouter aan, want anders zouden ze te groot zijn voor hun reis. Leo Stevens leest zelf weinig of geen kinderliteratuur en enkele figuren en situaties lijken dan ook meer geinspi- reerd op gegevens uit historie, cultuur en de griezelfilm zonder dat het erg opvalt. 'Het moeilijkst', meent dr. Stevens, 'is het om al in een vroeg stadium spanning aan een verhaal te geven, want een kinderboek moet spannend zijn zonder dat het vervalt in een aaneenschakeling van griezelige en angstwekkende dingen'. Om te testen of het boek door kinderen werd gewaardeerd heeft Jose Martens het manuscript aan haar klas op de Prinsenbeekse Griffioen-school voorgelezen. Verantwoord 'Ik moest eerst weten', aldus de heer Stevens, 'of het een verantwoord produkt was voordat ik het aan een uitge- yer aanbood'. 'Mijn kinderen hebben de avonturen zelf veelal aangegeven', vertelt hij. 'En toen deden we dat', krijg je dan te horen, want kinderen praten om de een of andere onverklaarbare reden altijd in de verleden tijd'. Leo Stevens heeft inmiddels een tweede kinderboek in de maak, dat gaat over de heks Fiscalia, want het bloed kruipt natuurlijk toch waar het niet gaan kan. 'Ik vraag me hierin af in hoeverre je bepaalde goederen kunt monopoliseren, maar dan in begrijpelijke kindertaal. Ik wil erin laten uitkomen, dat de mensen teveel behekst zijn door geld en macht. Daarnaast speel ik graag met woorden om kinderen liefde voor het woord bij te brengen en hen laten te merken, dat het belangrijk is, dat je je op de juis- te manier in woord en geschrift kunt uitdrukken. Dat heeft dan natuurlijk weer te maken met mijn onderwijsachtergrond'. ' |
| Medium | : | Boek |
| Taal | : | Nederlands |
| Uitgever | : | Uitgeverij Schenk Maastricht |
| Aantal pagina's | : | 72 |
Record aangepast: 27 maart 2024
system dumpages